Op de markt van Kabinda (aangename stad op 220 km van hier, met schone avenues met rijen oude mangobomen en prachtige gebouwen in koliale bouwstijl) heeft Wim een aarden pot op de kop getikt. De verkoper is met zijn fiets beladen met 12 van die aarden potten, vijf dagen onderweg geweest (en gemiddeld leggen die transporteurs zo'n 40km per dag af) om het artisanaat van zijn dorpje aan de man te brengen. De gemiddelde congolees gebruikt zulke potten om water fris te houden, maar bij ons staat ie mooi in een hoek van onze kamer als decoratie-element.
Onderweg naar huis wilden we nog snel even een banaan plantain of twee kopen (geflambeerd met rum en bestrooid met wat rietsuiker: een héérlijk dessert). Wanneer de auto net na de regenbui even halt houdt springen er een stuk of 7 geëxciteerde vrouwen uit een hutje die schreeuwend en elkaar wegstotend hun waar aan de (blanke) man proberen te brengen: man man man, wat een bende kakelende kippen bij elkaar!
3 december, Mbuji-Mayi 30°C
Abonneren op:
Posts (Atom)