Vakantiekiekjes!

Het eerste weekend na hun aankomst hier in Mbuji-Mayi, troonden we onze vrienden mee naar Bakwa Mulumba. Onze vriend François wou ons immers zijn geboortedorp laten zien, en dan vooral de mysterieuze grotten die er te bezichtigen zouden zijn...

We hadden er ons niet te veel van voorgesteld maar twas echt sjiek: zo'n onbetreden grot, het heeft inderdaad iets mysterieus!
Acheraf werden we uitgenodigd door de chef de village om samen wat palmwijn te nuttigen en het konijn hieronder kregen we als kado mee naar huis.


De volgende foto is al vanuit Kinshasa: we zijn hier met de trein onderweg naar Kisantu. Ook weer een belevenis want de treinsporen worden gebruikt als markt en vrouwen scharrelen in zeven haasten hun tomaatjes en bloem bij elkaar als er eens een trein langskomt.


De haven van Matadi, die van Antwerpen is er niks tegen!

Belvédère van Matadi (in de verte is de beroemde brug nog nét te onderscheiden)

Menu du Jour:


Hier bevinden we ons in de "petit port" van Boma, klaar voor de tocht per boot richting oceaan:



















Twee meisjes "op" het strand:

En dan de terugreis naar Kinshasa (hier zaten we een klein beetje vast):


Zoals u kan zien: het was een prachtige reis. Heel bijzonder om belgische vrienden rond te leiden in wat zo ongeveer ons tweede thuisland is geworden. Matthias en Stéphanie, héél erg bedankt voor jullie bezoek en we hopen dat we jullie hebben kunnen onderdompelen in de het Congo van vandaag: zijn hartverscheurende realiteiten maar ook zijn ruige natuurpracht en onvergetelijke ontmoetingen.

Sjalabimpa en tot in december!!
Clara & Wim

Terug van weg in Congo

Sinds donderdag zijn we terug van een 3-weekse vakantie met de twee andere mutoka's op foto, Stéphanie en Matthias. Het oorspronkelijke plan was om met de trein richting Lubumbashi te vertrekken en onderweg het nationale park van Upemba aan te doen maar dat was buiten het stakende treinpersoneel gerekend. Gelukkig hadden we een back-up plan: de vlieger op naar Kinshasa en via Kisantu, Mbanza Ngungu, Matadi en Boma tot aan de oceaan.
Het was een schitterende reis vol fijne ontmoetingen, toffe babbels, vriendelijke ontvangsten bij paterkes/nonnekes, lekkere palmwijn, avontuurlijke boottochten en andere onderdompelingen in de lokale cultuur.


Verder beeldmateriaal komt er volgende week aan!

"Le verbe le plus importemp ce le verbe joué"

Deze wijsheid las ik vanochtend op de muur van het lege klaslokaal waar we een vorming organiseerden. Ja, lege klaslokaal, u leest dat goed.

1 september is hier stillekes voorbijgegaan: niks te kinderen in wit hemdje, blauwe broek, Unicef-schriftje onder de arm en drinkbus rond de nek. De leraars zijn namelijk in staking aangezien de staat al maanden hun karige loontje niet uitbetaald heeft...

En de kinderen? Die spelen verder!

- Met autokes
ook de kleinsten
- Winkeltje spelen
- Met je beste vriend het naburige ravijnencomplex onveilig maken

- Wat JNM doen ondertussen

- Poseren voor de acacia

- Of water in je mondje laten gieten

Kortom, vervelen zullen de kinderen zich hier niet. Met die tientallen broertjes, zusjes en vriendjes in de buurt is het altijd pret verzekerd!