Clara en baby Clara

Volgens de "coutume" komen de vader en een lid van de familie een haan brengen om je officieel mede te delen dat ze de pasgeborene naar jou genoemd hebben.





De dag dat mama en je "homo" de materniteit mogen verlaten, is het groot feest: heel de familie is present en danst en zingt er op los. "C'est la joie!"
Eenmaal thuis aangekomen, wordt er eerst en vooral gebeden en vervolgens gegeten, gedronken en kado's uitgedeeld: een pagne voor de mama, kleedjes en talkpoeder voor de baby, bier, super (lokaal alcoholisch brouwsel) en sucrés.

Een "carte" van de familie: mijn homo Clara, mijn twee zusjes Francine en Elysée en mijn nieuwe maman en papa.





En hier een groepsfoto: familie, buurtkinders en kijlustigen. Want een "blanche" zien ze hier niet elke dag.

Le boulot (de Clara)

Voor jullie beginnen te denken dat we het merendeel van onze tijd aan Lac Lukelenge doorbrengen, even een korte update over het werk.

En gros houden Annick en ik ons bezig met de "volet ASF", c'est à dire "Animation, Sensibilisation et Formation" rond de sites waar BTC intervenieert. Het gaat om de nettoyage van de twee prinicipale markten van de stad én de strijd tegen (enkele van de 400) erosieshoofden die de stad in stukken scheurt, waar ik me voornamelijk mee bezig hou.

Op de foto zien jullie sensibilisator Jean Bope tijdens het theoriegedeelte van een van onze formatie-activiteiten. De bedoeling van de vorming is dat de chefs (chef de quartier, chefs de cellule, chefs de rue) van quartier DIPA aan het eind van de vorming de voornaamste basistechnieken kennen en beseffen dat ze mits een shot bonne volonté en serieuse mobilisatie van hun mensen hun quartier kunnen beschermen tegen de erosieprogressie. Die technieken variëren van het planten van pelouse, barrières uit bambou, moulures rond de parcelen, dijkjes aanleggen enz. Allemaal eenvoudige én goedkope technieken maar het probleem is dat het merendeel van de mensen niet echt vertrouwen heeft in deze technieken en eerder wacht op grote ouvrages uit beton en cement en daarnaast krijgen we ook vaak te maken met een zekere nonchalence in de trend van: "tis aan de staat of BTC om ervoor te zorgen dat we onze huizen niet verliezen".

Niet eenvoudig werken, maar we proberen de lokale autoriteiten en "personnes relais" (priesters, leraars, notabelen,..) uit het quartier warm te maken om zich te mobiliseren in deze strijd.

Activiteiten zijn de vulgarisatie van technieken op perceelsniveau; het juridisch, materieel en technisch ondersteunen van "comités de lutte contre l'érosion"; organisatie en ondersteuning (o.a. bomen) van de Salongo-acties (elke zaterdag van 9 tot 11 wordt elke Mbuji-Mayaan verondersteld om te werken voor de "gemeenschap", maar de respons is beperkt wegens slechte herinneringen aan de gedwongen Salongo tijdens het Mobutu-regime en ook wel doordat le bien public nu eenmaal le bien public is en blijft en zich dus richt tot tout le monde, donc personne); réunions met de autoriteiten van de stad om een globale erosiestrijd-strategie (en technische vormingen) op poten te zetten; ..

Binnenkort starten we ook met radio-uitzendingen en verder staan er nog opleidingen, een programma in scholen en een bande dessinée (strip) op het programma.

Binnenkort meer!
Sjala Bimpa en see you soon in den Belgique (wellicht komen we de 3e mei al op vakantie naar huis)
Clara aka Tshibola