De kerstomaatjes, de sla, de koriander en de peterselie
De openluchtdouche onder de papaya
en de 2 maanden oude kippetjes.
Le jardin de Wieke
Enkele sfeerbeelden van onze tuin:
De kerstomaatjes, de sla, de koriander en de peterselie
De openluchtdouche onder de papaya
en de 2 maanden oude kippetjes.
De kerstomaatjes, de sla, de koriander en de peterselieDe openluchtdouche onder de papayaen de 2 maanden oude kippetjes.
Déménagement
Dit weekend zijn we onze collega (en mijn 'papa' want z'n babydochter heeft ie Clara genoemd) Félix en diens vrouw Fidélie gaan helpen verhuizen.
Zoals het de traditie betaamt, zag de taakverdeling er zo uit:
Terwijl de mannen...
sjouwden en versleepten, zaten de vrouwen....
gezellig in de zetel te babbelen en zorgden ze voor de kinderen (let op de Power Rangers-"pop" van Dorcas).
En achteraf was er SKOL en nootjes à volonté: waar tradities al niet goed voor zijn!
Zoals het de traditie betaamt, zag de taakverdeling er zo uit:
Terwijl de mannen...
sjouwden en versleepten, zaten de vrouwen....
gezellig in de zetel te babbelen en zorgden ze voor de kinderen (let op de Power Rangers-"pop" van Dorcas).
En achteraf was er SKOL en nootjes à volonté: waar tradities al niet goed voor zijn!
Belgisch Blitsbezoek
De broer van Wim, Rik en diens vriendin Inge kwamen vanuit Lubumbashi overgevlogen voor een "sixty-hour-visit" aan de "city of diamond and makala" (houtskool).
En reken maar dat we die 60 uren goed benut hebben!
Het begon allemaal met een bezoek aan de erosieravijnen (uiteraard) en een etentje op de kermis (herken hier onze goeie vrienden Pathy en -een halve- Carlos).
De volgende dag trokken we naar Tshiala. Wegens overijverige geheime-dienst-agenten konden we jammer genoeg geen blik werpen op de waterkrachtinstallaties maar de bbq aan de rand van de rivier heeft ons daarom niet minder deugd gedaan.
Vervolgens reden we door naar Lukelenge waar Wims pépinière (2ha vétiver) én ons paradijslijk meer zich bevinden en alwaar ze hartelijk onthaald werden door de ploeg van de pépinière onder een boog van palmtakken.
En dan, voor we nog maar met onze ogen hadden geknipperd, waren ze al weer weg. Snif.
We hebben in elk geval heel erg genoten van t bezoek. Tis super om te tonen wat we hier nu eigenlijk uitsteken en te laten beleven hoe we hier nu echt leven.
En van de chocola en kilo's boekskes die ze meebrachten, genieten we nog altijd!
En reken maar dat we die 60 uren goed benut hebben!
Het begon allemaal met een bezoek aan de erosieravijnen (uiteraard) en een etentje op de kermis (herken hier onze goeie vrienden Pathy en -een halve- Carlos).
De volgende dag trokken we naar Tshiala. Wegens overijverige geheime-dienst-agenten konden we jammer genoeg geen blik werpen op de waterkrachtinstallaties maar de bbq aan de rand van de rivier heeft ons daarom niet minder deugd gedaan.
Vervolgens reden we door naar Lukelenge waar Wims pépinière (2ha vétiver) én ons paradijslijk meer zich bevinden en alwaar ze hartelijk onthaald werden door de ploeg van de pépinière onder een boog van palmtakken.
En dan, voor we nog maar met onze ogen hadden geknipperd, waren ze al weer weg. Snif.
We hebben in elk geval heel erg genoten van t bezoek. Tis super om te tonen wat we hier nu eigenlijk uitsteken en te laten beleven hoe we hier nu echt leven.En van de chocola en kilo's boekskes die ze meebrachten, genieten we nog altijd!
Tshibo = K.O.
...na een vorming van zes dagen voor een totaal van 28 "mobilisateurs" voor de promotie van de "participation communautaire" wat betreft de hygiëne-problemen in de markten en de strijd tegen erosie in de gecibleerde quartiers.
Wat fotootjes van de "mobilisateurs érosion", tijdens een praktische oefening op terrein:
En tijdens zo van die vormigen moet er natuurlijk ook gedanst en gezongen worden! Ambiance!
Het hoogtepunt van de vorming is voor velen de overhandiging van de diploma's. Hier worden ze uitgereikt door Mr. Pascal, de "Coordinateur Urbain de l'Environnement", représentant de Madame le Maire de la ville de Mbuji-Mayi. Jaja, op protocol zijn ze hier wel tuk.
Van links naar rechts: 1) Maman Zélie, sensibilisatrice op de markten én onze "grootmoeder"- van de tweeling Annick en Clara-, 2) Een participant, 3) Mr. Pascal, 4) ikke aka Tshibo(la), 5) De doorgaans zeer goedlachse Sammy, sensibilisateur voor de strijd tegen erosies 6) Een halve Cléophas, nochthans een fantastische "formateur/encadreur" voor alles wat met erosies te maken heeft
(en btw: foto's uploaden duurt hier echt eeeeeeeuwen!!)
Wat fotootjes van de "mobilisateurs érosion", tijdens een praktische oefening op terrein:
En tijdens zo van die vormigen moet er natuurlijk ook gedanst en gezongen worden! Ambiance!
Het hoogtepunt van de vorming is voor velen de overhandiging van de diploma's. Hier worden ze uitgereikt door Mr. Pascal, de "Coordinateur Urbain de l'Environnement", représentant de Madame le Maire de la ville de Mbuji-Mayi. Jaja, op protocol zijn ze hier wel tuk.
Van links naar rechts: 1) Maman Zélie, sensibilisatrice op de markten én onze "grootmoeder"- van de tweeling Annick en Clara-, 2) Een participant, 3) Mr. Pascal, 4) ikke aka Tshibo(la), 5) De doorgaans zeer goedlachse Sammy, sensibilisateur voor de strijd tegen erosies 6) Een halve Cléophas, nochthans een fantastische "formateur/encadreur" voor alles wat met erosies te maken heeft(en btw: foto's uploaden duurt hier echt eeeeeeeuwen!!)
Abonneren op:
Posts (Atom)
