Ziehier Clara op het einde van een vormingsdag!
Les enfants congolais
Onvoorstelbaar hoeveel kinderen hier rondlopen! Maar schattig dat die zijn!
Sjalabimpa, sonakasji ny sonaluma!
Sjalabimpa, sonakasji ny sonaluma!
17 oktober 2007: Alle gekheid op een stokje!
Na enige verwarring gezaaid te hebben (niet àlle huizen in Congo zijn hutjes, zusjelief ;-), zijn hier eindelijk de enige echte foto's van onze woning. Ons huis bevindt zich op 6°07'53.66" S en 23°34'55.56" E (Google Earth stelt recent gedetailleerde beelden van Mbuji-Mayi ter beschikking: driewerf hoera!). Let ook op de mangobomen (één is ondertussen jammer genoeg wel al omgehakt door de eigenaar wegens te weinig vruchten) en de avocadoboom: mmm!
Ons waterreservoir (capaciteit 3000l): een superbelangrijk en onontbeerlijk element van het huis aangezien de watervoorziening hier niet echt op punt staat en bidonwater behoorlijk duur is (voor het merendeel van de bevolking van Mbuji-Mayi is water een enorm probleem).
De living, zoals je kan zien dik in orde (hoewel de belangrijkste plek van het huis zonder enige twijfel ons terras is).
En verder een Wim die het afval dat niet composteerbaar is, verbrandt en even verderop onze generator showt (niet van levensbelang maar toch levenskwaliteitverhogend: de stroomtoevoer in deze stad is beperkt en bijzonder onregelmatig).
Ons waterreservoir (capaciteit 3000l): een superbelangrijk en onontbeerlijk element van het huis aangezien de watervoorziening hier niet echt op punt staat en bidonwater behoorlijk duur is (voor het merendeel van de bevolking van Mbuji-Mayi is water een enorm probleem).
De living, zoals je kan zien dik in orde (hoewel de belangrijkste plek van het huis zonder enige twijfel ons terras is).
En verder een Wim die het afval dat niet composteerbaar is, verbrandt en even verderop onze generator showt (niet van levensbelang maar toch levenskwaliteitverhogend: de stroomtoevoer in deze stad is beperkt en bijzonder onregelmatig).
8 oktober: Onze nieuwe stek!
We zijn nu al bijna twee maanden In Congo, hoog tijd voor wat beeldmateriaal van onze nieuwe woonst! Zoals je kan zien is deze opgetrokken uit hoogwaardige materialen die lokaal verkrijgbaar zijn en kunnen we bovendien, dankzij onze tuin, in ons eigen levensonderhoud voorzien. Als dat niet kan tellen als een ecologisch bewust leven!Dit weekend kregen we de sint, de kerstman en de paashaas tegelijkertijd over de vloer in Mbuji-Mayi. Hun zakken waren gevuld met koffie, dinosauruskoeken, chips, kaas, chocolade, kruiden, olijfolie, pasta, whisky, wijn enzovoort. Heeeeeeerlijk!!!!
Diezelfde dag nog maakt Wim van de gelegenheid gebruik om de pas gearriveerde zaden (bieslook, paprika's, tijm, radijsjes) in onze moestuin te zaaien. Zulke lovenswaardige initiatieven kunnen uiteraard alleen maar toegjuicht worden! Merk op dat de sla al
aardig uitschiet en verderop genieten de worteltjes, courgetten, tomaatjes, bonen en suikermais ook volop van de congolese zon en regen, beiden in overvloed aanwezig in onze tuin!Met emancipatie kunnen Annick en ik ook al aardig uit te voeten: terwijl we met ons tweetjes een bezoekje brengen aan de buurvrouw, prepareert Wim voor ons de lekkerste pizza ooit! Let trouwens ook op de details in onze keuken: onze Happy-Home waterfilter, de waterbidons onder
het aanrecht (prijs varieert tussen 100 en 200 FC -tussen een kwart en een halve dollar- per 20l), de Cowbell-poedermelkbus (onder het keukenklokje) en ook de gaasafsluiting van onze voorraadkast om het het ongedierte niet al te makkelijk te maken.Toch moeten we toegeven dat we lichtelijk geteisterd worden door kakkerlakken, kleine rode miertjes in het brood, dikkopjes in het regenwater, hagedisjes (die zien we graag) en kleine zwarte beestjes in onze pasta en bloem.
Aan het werk in Mbuji-Mayi!
De strijd tegen de gigantische ravijnen die deze stad doorklieven, is hier in Mbuji-Mayi absoluut niet van de poes. Zelfs met behulp van beeldmateriaal is het moeilijk om een beeld te schetsen van de uiterst alarmerende situatie in deze stad waar wegen veranderen in gigantische erosiegeulen, een ontelbaar aantal huizen bedreigd wordt door elke regenbui in de nabije toekomst en er een ontzaglijke hoeveelheid nieuwe erosiehoofdjes opduikt tussen de percelen.
De voornaamste oorzaak van deze fenomenen is enerzijds de razendsnelle urbanisatiegolf veroorzaakt door de toestroom van Baluba-vluchtelingen vanuit Katanga naar hun regio van oorsprong en anderzijds de massa die gemobiliseerd werd door de verleidelijke lokroep van de diamant. Door de onstabiele situatie waarin het land al sinds decennia verkeert, is er in deze stad die meer dan 3 miljoen hoofden telt, geen enkele vorm van basisinfrastructuur aanwezig: er bestaat geen water- en electriciteitsvoorziening, zoals er ook geen kanaliserings- of rioleringsinfrastructuur is om het overvloedige regenwater te evacueren.
Tijdens een "doorsnee" dag op het werk, kan je Wim aantreffen tijdens de controle van de kwaliteit van het plantmateriaal, of op veldbezoek om de aanplantingen op het terrein op te volgen.
Clara daarentegen kan je al eens een boompje zien planten (Acacia in dit geval), of ontmoet je tijdens één van de vele bezoeken samen met Annick op het terrein, begeleid door de sensibilisatoren van de OVD (Office des Voiries et Drainage) om de dimensie van de erosieproblematiek ten gronde te kennen, te praten met de mensen die te midden van de ravijnen wonen en vergaderingen te organiseren met de chefs de quartier, chefs de cellule en de chefs de rue om te kijken welke kleinschalige anti-erosiemaatregelen er mogelijk zijn, en op welk niveau.
Abonneren op:
Posts (Atom)
